Last but not least!

Om het blog volledig te krijgen, volgt hier nog een kort verslag van de laatste dagen. Dit waren redelijk spectaculaire,  maar ik ga proberen het niet te lang te maken.

 

Op onze 1 na laatste dag in Jasper zijn we begonnen met een wandeling over de kliffen van natuursteen . Deze kliffen die zo'n 50 meter diep kunnen zijn en een geweldige wildwaterbaan bevatten waren het whahala voor de mensen die van veel watervalletjes hielden. Na hier weer eens veel te veel foto's te hebben gemaakt zijn we doorgereden naar een gebied waar een hele leuke wandeling was, namelijk 1 die met minimaal 4 personen moest aangezien er een jonge grizzlybeer in het gebied rond liep. Verstandig als wij waren zijn we natuurlijk de andere wandeling van het gebied gaan doen, in onze haast waren wij echter vergeten om te kijken wat de route-kleur grijs inhield. Na zo'n 2 kilometer met een gemiddeld stijgings percentage van 15% kwamen we namelijk bij de afslag van de route, een half onbegaanbaar bergpad waarop klauteren meer van toepassing was dan wandelen. De kleur grijs stond namelijk voor extreme hiking. Wij als klimfanaten op onze gympjes besloten natuurlijk om gewoon de route af te maken (zoals jullie allemaal wel verwacht hadden) en klommen door tot de boomgrens, hier besloten Thalita en Regina alvast naar beneden te gaan waarna de dappere berggeiten besloten om zichzelf nog eenmaal te testen en tot de top van de berg door te gaan. Het was het waard!  Met een 360 graden uitzicht over de bergtoppen van de Rockies was dit per definitie een van de mooiste plekken waar ondergetekende ooit is geweest. Na zingend naar beneden te zijn geklommen ( zingen is goed tegen de beren ), de verloren dames weer te hebben opgespoord en wat gegeten te hebben kwamen we er achter dat we onze stembanden niet voor niks hadden schor gezongen. Onder de brug van het parkeerterrein zat namelijk een beer. Het mooie hiervan was dat we tot op een paar meter van de beer konden komen aangezien hij lekker beneden was en wij boven, en mocht de beer naar boven komen stonden er een aantal dikke amerikanen die we er wel uit zouden rennen. Na een zo'n vijf minuten durende show van de beer waarin deze nog even een rondje voor ons ging zwemmen besloot hij dat het genoeg was geweest om z'n weg te vervolgen op het pad waar wij 5 minuten geleden hadden gelopen, pffff. 

Na nog heel kort van dit heugelijke moment te hebben genoten gingen we op weg richting huis, waar we voor de leuk nog even een grizzlybeer tegen kwamen en heel veel rendieren. Zo dat was dag 1 van 4 

 

De volgende dag moesten we natuurlijk iets doen wat dit zou overtreffen en besloten daarom maar om een gletsjer te beklimmen. Na heel vroeg te zijn opgestaan en eindelijk onze warme kleren een keer aan te mogen, snel een ontbijtje gefixt voor on-the-road, waar we alweer een beer tegen kwamen. Het mooie hiervan was dat deze bruine beer tijdens het zich tegoed doen van zijn bessen niet alleen was, nee op het moment dat hij zijn rug naar ons toekeerde om z'n weg te vervolgen op weg naar de volgende bessenstruik kwam plots een heel klein berenhummeltje achter hem aanhuppelen. Met die mooie aanblik vers in ons geheugen verder gereden naar de gletsjer om daar te horen dat we een geheel andere outfit  aan moesten. Plots waren we aangekleed met een nieuwe broek, jas, handschoenen en een zeer flaterende muts. Na een voorstelrondje en instructies, de gletsjer op! Met spikes onder de schoenen maar zonder touw of stok zijn we onder leiding van een gids opzoek gegaan naar millholes. Dit zijn gaten van zo'n 40 tot 100 meter diep. Via deze gaten kon je het binnenste van de gletsjer zien dat bestaat uit ijs dat zo hard is samengeduwd dat het een heel helder blauwe kleur krijgt. Na zo 3 uur op het ijs te hebben gerond gebracht, veel te veel foto's te hebben gemaakt en af en toe  bijna gevallen te zijn, weer terug gereden naar Jasper om onze laatste uurtjes daar te besteden aan het verkennen van het stadje. Dag 2 van 4

 

Gisteren de laatste trip gemaakt met de auto van Jasper naar Calgary, met nogmaals op het programma de Icefieldroad die net als de eerste keer weer vol verrassingen zat en er fantastisch uitzag. Met iets andere tussenstops dan de eerste keer maar net zoveel indrukken en oogstrelende plaatjes een tussenstop gemaakt in Banff. In het grootste toeristische dorpje van de Rockies hebben wij onze laatste momenten van dit prachtige gebied genoten. Hierna doorgereden naar Calgary waar Adinda en Anton de auto gingen wegbrengen en Moreno, Thalita en Regina de 23 etages van het hotel alvast gingen verkennen. De dag afgesloten in een thais restaurant waar zowel Anton als Moreno met een rood aangelopen hoofd en tranen in hun ogen er achter kwamen dat de spicy red curry daadwerkelijk spicy was!  Dag 3 van 4

 

De laatste dag van ons Canada-verblijf besloten wij goed te beginnen met een uitgebreid echt Canadees ontbijt! Na even zoeken uiteindelijk het restaurant gevonden. Mijn ontbijt bestond uit 3 eieren, 4 sneden brood, 2 pannekoeken, bacon, aardappelen en een fruitsalade! Wonderbaarlijk genoeg hebben we allemaal tot het avondeten niets meer gegeten. Na nog even rondgedwaald te hebben door Calgary, 1 van de officials van de schaatsbaan te hebben gesproken en de laatste uitbreidingen van onze garderobe te kopen, begonnen aan onze olympische tour. Om alles in de juiste volgorde te doen zijn we natuurlijk begonnen met de medaille- uitreiking op het olympische plein waar alle olympiërs uit '88 zijn gehuldigd. Daarna richting de schaatsbaan van Calgary om een aantal wereldrecords te verbreken waarbij vooral Thalita iets meer talent vertoonde dan verwacht. Na nog even een ploegen-estafette te hebben gedaan en een cooling down (wat wonderbaarlijk snel gaat op een ijsbaan) terug naar het centrum voor onze laatste keer avond eten van deze trip. Dag 4 van 4. 

 

Morgen nog 1 XL ontbijt ( Thalita wil liever een M)  en dan naar huis!