Ladies and gentleman we got him

 Jahhhh daar was die dan onze eerste beer van de vakantie, terwijl we over een prachtige rivier aan 't raften waren kwam daar plots zo'n 80 meter van ons vandaan een beer met zijn snuit uit de bosjes om samen met een arend een dode zalm te verorberen. Na dit heugelijke nieuws weer verder met de normale gang van zaken op ons blog; namelijk de dag van eergisteren.

Eergisteren waren we namelijk al begonnen aan onze dierenbingo (die Adinda, wat een verrassing, al heeft gewonnen) door naar het wolvenreservaat bij Golden te gaan. In dit reservaat vangen ze verwaarloosde wolven op die meestal, of mishandeld zijn door mensen  , of achtergelaten worden bij een asiel. In het reservaat kon je niet alleen de wolven goed zien ook werd er veel informatie over deze mooie beesten verstrekt. Veel over de noodzaak om de wolf te beschermen en over het feit dat de Canadese regering daar een geheel andere mening over heeft.  Misschien moeten we  Marianne Thieme maar hier heen sturen om 'n paar worteltjes af te vuren.

Verder was het natuurlijk ook wel leuk dat ze zeiden dat je amper wolven in het wild ziet en wij nog geen halfuur later er 1 zagen lopen. Verder nog even de hoogste waterval van de Rockies gezien, een natuurlijke brug en heel veel dikke Amerikaanse bejaarden die constant in het beeld van de camera liepen en jammer genoeg steeds net niet van de klif afvielen.

Gisteren stond in het teken van de Icefield-route of zoals de Fransen zo mooi zeggen : Le promenade glacier ????  Deze route,  die in de volksmond gewoon de mooiste weg van de wereld word genoemd deed z'n bijnaam eer aan. Gezamenlijk zijn we tot de conclusie gekomen dat het waarschijnlijk heel moeilijk gaat worden ooit nog iets van onze eigen Nederlandse natuur mooi te gaan vinden. Omringt door de bergen, meren, watervallen en gletjers zijn we met extra veel tussenstops voor de oooh en aah's (en natuurlijke een aantal  sanitaire stops)  zijn we aangekomen in Jasper, waar we tot onze grote schrik in een iets te groot uitgevallen caravan zitten wat ze het een "chalet" noemen. Vooral onze diva ( nee, geen dame dit keer) heeft hier aanvankelijk wat problemen mee. Na enige tijd bleek het toch vooral gezellig en knus te zijn en ook de aanwezigheid van dekens werd natuurlijk uitermate gewaardeerd. In de avond nog even geprobeerd een beer te vangen, wat helaas niet lukte maar wel zagen we een schitterend volwassen hert dat statig langs de weg wandelde.

Vandaag stond in het teken van zalmen ( stiekem van beren,  aangezien die bij zalmen zijn). Na langs alle plekken geweest te zijn waar de zalmen zouden moeten zijn, maar niet waren, zijn we maar extra informatie gaan vragen. Tot ons grote plezier bleek er nog één plek in heel Canada te zijn waar je de zalmen mogelijk zou kunnen zien en wij konden daar heen! Het nadeel hiervan? Je kon er alleen per  raftsafari komen! Gekleed in onze zeer goed afkledende zwemvesten zijn we zonder gevaar voor eigen leven, alleen voor ledematen, de rivier afgegaan. Tijdens deze interessante tocht waaruit we onder andere leerden dat zalmen na een reis van 8 jaar, tot op een paar honderd meter precies terug zwemmen naar hun geboorteplek om te paren, een beer zagen, allerlei arenden , dode zalmen en heel veel mooie uitzicht punten kwamen we uiteindelijk de, volgens onze gids, laatste levende zalm van dit jaar tegen.

  Bingo